grens

Ik zie het als taak van de architect om bij het op zoek gaan naar de essentie van een ontwerpopgave, de grenzen van deze opgave te doorbreken, over de grenzen heen te denken. In een aantal projecten heeft deze aanpak geleid tot bijzondere resultaten zoals in het ontwerp voor de uitbreiding van het ministerie van V&W. Ondanks de vraag naar een compact nieuw gebouw op eigen terrein werd uiteindelijk op mijn voorstel gekozen voor een langwerpig, in het duinlandschap ingepast gebouw op het eigendomsgebied van de gemeente Den Haag.

programma

Ook vanuit het gestelde programma kom ik vaak tot vernieuwende oplossingen. Door grondige analyse en het doordringen in alle eisen en wensen - ook die niet op paier staan - lukt het om de kern van het programma te vinden en vorm te geven. Als voorbeeld de nieuwe opzet van de ondernemings onderdelen van de Belasting- dienst, die vanuit de intensieve samenwerking met de verantwoordelijke directeur in Roermond uiteindelijk qua management- filosofie en qua plattegrond- opzet landelijk werd ingevoerd.

zuivere vorm

Is de essentie eenmaal gevonden, dan zal ik altijd proberen deze ruimtelijk zo zuiver mogelijk vorm te geven. Daarbij hanteer ik regelmatig de basisvormen uit de architectuur zoals het vierkant, de kubus en de cirkel Tegenwoordig worden keuzes als deze verguisd, maar ze hebben gelukkig een grote kracht en ze zijn niet voor niets uit het gewone leven afkomstig [vergelijk de clown die optreedt: zodra hij begint ontstaat er binnen drie seconden een perfecte cirkel van toeschouwers].

natuur versus cultuur

De uiteindelijke grenzen van een door mij ontworpen gebouw vormen stedelijk-ruimtelijk altijd een bijdrage aan de stad of een goede overgang naar het omringende landschap. Ik ben daarbij geinteresseerd in het zichtbaar bij elkaar brengen van de tegengestelde elementen 'natuur' en 'cultuur' - vergelijk de kubus in het bos, een culturele ingreep in de natuur en het amphitheater in Trier, een door de natuur gedeeltelijk 'teruggenomen' zuivere culturele vorm.

architectonische en bouwkundige middelen

De bouwer is geinteresseerd in de bruto m2 die hij moet bouwen; de gebruiker is gericht op de nuttige m2 die hij kan gebruiken; als architect is mijn aandacht vooral gericht op de tarra-ruimte. Een ruimtelijk moment waarin de vertikale relaties zichtbaar worden, maakt dan ook altijd deel uit van mijn gebouwen.
Ik vind het verder belangrijk dat de ingezette architectonische en bouwkundige middelen zo goed mogelijk met elkaar samenvallen in mijn ontwerpen. Oudejans maakte mij voor het eerst duidelijk hoe de taken van architectonische middelen en bouwkundige middelen verschillen, maar hoe nodig het is om de werkingen van beide te combineren. Tevens leerde hij ons dat de vormen die wij als architect ontwerpen, door anderen moeten kunnen worden begrepen, gemaakt en gebruikt.

tijd als dimensie

Gebouwen komen tot leven door de beweging van de bezoeker of de gebruiker. Beeldend kunstenaar P. Struycken liet me voor het eerst zien dat de vierde dimensie in de vorm van het begrip tijd meegenomen kan worden in je handelen en ontwerpen. In de beide gebouwen waaraan hij meewerkte heeft dit aspect tot verrassende resultaten geleid, waarin tijd, beweging en verandering als zelfstandige elementen invloed kregen op het gebouw en zijn gebruikers.